Nga Marsel Lela
Depresioni dhe ankthi tek fëmijët janë pasojë e jetës së mbyllur, larg natyrës, kafshëve dhe lojrave në grup, makar edhe atyre të rrezikshme.
Një jete të “sigurt” në të katërta anët, ku për çdo gjë sulen në ndihmë prindërit duke mos u lënë kohë as të mendojnë. Fëmijë të tillë rriten me idenë se bota u detyrohet për gjithçka dhe kur hasin vështirësitë e para në jetë menjëherë fillojnë të fajsojnë të tjerët për dështimet e tyre. Një sistem i tillë nuk rrit burra e gra që i shërbejnë njerëzimit, por një brez të tërë të viktimizuarish.
Unë jam rritur si një shpend i egër dhe nuk mund të imagjinoj një fëmijëri më të lumtur, më të plotë.
ObserverKult
Lexo edhe:
