Poezi nga Jasmina Kotrri
O shpirti jem besnik,
sa shumë të kam përpjestúe,
ndër hove,
që ritmin ta kanë cungúe.
Ndër érna,
të kam lanë
me u thâ,
të atyne
që shpesh të kanë vrâ.
Ndër vrapime
të kam ndjekë
si fmi,
sa herë që doren
na kanë shtrí.
O shpirti jem fisnik,
sa shumë të kam lakúe,
ndër “miq”
që të kanë “zhburrnúe”
pa dert hiç,
e copë e grimë
ta kanë bâ
çdo ndjesí.
E tash
borxhi jem ásht,
má fort
me të dashtë
e me të udhëzúe,
me múe bashkë,
atje,
ku ke me u numërúe,
ashtu si je…
besnik…
ObserverKult
Lexo edhe:
ALI PODRIMJA: AI QË NUK TË PA ÇAMËRI
Poezi nga Ali Podrimja
Desha të takoj Marko Boçarin
Bajronin tek luante me rrufe
Nuk kisha as Shpatë as Kalë
E i lartë Suli
Me arrabaxhinë isha vetëm
‘i buzëqeshje të Bjeshkëve të Namuna kisha
dhe Flakën në sy
por i madh terr kishte rënë
Para se të mbyllej në qiell
Desha të takoj Marko Boçarin
Në rigë shiu pikëlonte Bajroni
Mjeri û për Janinën
Seç e kishte shituar arrabxhinë
namë e perëndive
ishin dridhur tokëqielledet
rrënjëve të dheut
ishte kurthuar koha ime
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
