Poezi nga Jeff Weddle
Unë jam në qytetin e gabuar
edhe ti je në qytetin e gabuar
unë jam në një shtëpi pranë një rruge.
Kjo është e vërtetë për shumë njerëz.
A është e vërtetë për ty?
Automobilat shkojnë andej-këtej,
dhe janë më të zhurmshëm nga sa mund të mendosh.
Qyteti ku ndodhem nuk ka fytyra që shndrisin
kur më shohin.
A është kështu edhe aty ku je ti?
Qielli gri i errët është i njëjtë në të gjitha vendet,
por jo të gjithë e kuptojnë këtë.
Bile, çdo qytet është i njëjtë.
Supozohet të bjerë borë më vonë këtu ku jam unë
dhe kjo do të jetë mirë.
Bora do të më mbulojë, e kuptoj,
duke pirë kafen time në qetësinë e papritur.
Jam i kënaqur, sall në këtë moment,
duke formuar emrin tënd në botë.
Përktheu: Fadil Bajraj
ObserverKult
Të gjithë janë në radhë
për diçka të panjohur:
Sy të kaltër, sy të bojëkaftë, të gjelbër, ngjyrë lajthie.
Vrasja e të pafajshmëve dhe fajtorëve.
Të shtënat me armë po aq të zakonshme sa kërcitjet e gishtave
dhe njerëzit më nuk i ke.
Dikur të gjithë e dinin se çka ishte e drejtë
por e vërteta ka humbur nën flamuj,
nën kryqe dhe nën grumbuj parash.
Thuaje troç: Gënjeshtarët janë të këqij…
Poezinë e plotë e gjeni KËTU
