Jemi bërë si zombie…
I shihni njerëzit prapa meje?
Të gjithë po nxitojnë për në punë, dhe askush nuk i kushton vëmendje asgjëje.
Nga Keanu Reeves
Ndonjëherë ngecim kaq shumë në përditshmërinë tonë, saqë harrojmë të gjejmë kohë për të shijuar bukurinë e jetës.
Është sikur të jemi zombie.
Ngrini kokën dhe hiqini kufjet nga veshët.
Thojini mirëmëngjes dikujt që shihni, dhe jepini një përqafim dikujt që ju duket se po vuan.
Ndihmoni dikë.
Duhet ta jetoni përditë, sikur të jetë e fundit.
ObserverKult
——————–
Kliko edhe:
LETRA RRËQETHËSE E MËSUESES NGA UKRAINA: JU LUTEM, NDALENI KËTË GJË…
Ditari i një mësueseje ukrainase i publikuar nga “The Times”. Julia Lagoda, mësuese në qytetin Kherson, që ra në duart e forcave ruse javën e kaluar, u largua nga shtëpia me familjen e saj, por dëshiron kthimin në jetën normale. Ajo rrëfen me detaje, çfarë po ndodh në atdheun e saj, si dhe sesi u larguan nga shtëpia.
Nga Julia Lagoda
“Ditën që Rusia pushtoi Khersonin, u zgjova në orën 7:30 të mëngjesit, por para kësaj ndjeva se diçka do të ishte shumë keq, ishte intuita ime. Njerëzit ishin të stresuar, nervozë, duke folur për situatën në Rusi, por sinqerisht, nuk e menduam pushtimin.
Shtëpia jonë është afër urës Antonovskiy, mbi lumin Dnieper, në Kherson. Trupat ruse filluan të luftojnë rreth kësaj zone. Rrethuan qytetin dhe e pushtuan. Kryebashkiaku dhe zyrtarët, nuk kapitulluan dhe vazhduan të kryejnë detyrat administrative brenda mundësive. Pastaj, 2 marsi: “Buuum” – përsëri luftimet.
Tekstin e plotë e gjeni KETU
ObserverKult
