Nga Julio Cortazar
“Ndonjëherë s’kemi nevojë që dikush të na ndihmojë të marrim veten.
Ndonjëherë ne kemi nevojë vetëm për dikë që të na dojë, ndërsa ne vetëshërojmë shpirtin.”
(Marrë nga Facebooku i Rielna Pajës)
ObserverKult
Lexo edhe:
“MBAS FESTAVE”, POEZI NGA JULIO CORTAZAR
Julio Cortazar: Mbas festave
E kur të gjithë largoheshin,
mbeteshim ne të dy
mes gotave boshe e tavllave të ndyta,
sa bukur ishte, me e ditë, që ishe aty
si një rrjedhë e palëvizshme,
vetëm me mue, në buzë të natës
që zgjatte.
Ishe ma shumë se koha,
ishe ajo që nuk ikte,
sepse i njëjti jastëk,
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
JULIO CORTAZAR: E VETMJA, DASHURIA IME…
Duke hamendësuar, bishtnuar,
si të rrëmbej këtë hije të jetës sate që në kujtesën time ecën këtë natë,
kur varkat apo retë fishkëllejnë në lumë.
Jo se më mungon vullneti për të “ndarë”;
Përziej çajin, qep një kopsë,
sodis nga dritarja trumcakët
e fundit që përgjumen në pemët e gështenjave.
Përse të të dëshiroj nëse nesër do të shkoj të ble hurma në një rrugë me mure si shpatullat?
Nuk di nëse të dua,
të shtoj, apo të të tres
në kaq shumë ujëra të kujtesës.
Të hamendësoj për ty
do të thotë të jem thellësisht vetëm me veten,
të të bishtnoj ty është gostia e sheshit,
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
