Poezi nga Kliton Nesturi
E mbaj vendin bosh për ty,
nuk e prish kurrë.
Kur të kthehesh nga rruga e gjatë,
nga mungesa e lodhshme,
të vish e të shtrihesh pranë meje,
duke gjetur paqen dhe dashurinë,
apo marrëzitë e pafundme që burojnë nga pasioni.
Ti je me mua edhe kur largësia na hedh tej
Në rrugë të pluhurosura apo mbi dallgë oqeanesh,
Je me mua edhe kur bora mbulon gjithçka
Dhe shiu sjell trishtimin e tij.
E di,
Unë jam me ty në çdo rrugë të botës,
edhe kur atëherë
jeta dhe vdekja përleshen fort mes tyre.
E mbaj vendin bosh për ty,
nuk e prish kurrë.
Pritja për ty
Nuk shuhet kurrë tek unë.
ObserverKult
————————
Lexo edhe:
KLITON NESTURI: FIJA E FLOKUT TËND
PYETËSORI I PRUSTIT: KLITON NESTURI
Cila është ideja e juaj për lumturinë e përkryer?
Mendoj se diçka e tillë nuk ekziston. Ky togëfjalësh është thjesht një përrallë e bukur, por gjithësesi mbetet përrallë. Qysh i vogël jam mësuar që të mos besoj në to.
Cila është frika juaj më e madhe?
Të mbetem pa miqtë e vërtetë dhe pa njerëzit që dua.
Cilin person të gjallë e admironi më së shumti?
Çdo person që qëndron denjësisht në jetën e tij, pavarësisht furtunave dhe sfidave me të cilat përballet. I çmoj gjithashtu njerëzit që kontribuojnë për shoqërinë dhe që lënë vepra të çmuara.
Cili është personaliteti historik më të cilin do të dëshironit të identifikoheshit?
Dy personalitet historike që adhuroj janë presidenti Ronald Regan dhe kancelari Helmut Kohl. Kam mësuar shumë nga vizioni dhe pragmatizmi i tyre. Por, pavarësisht kësaj nuk do të desha të identifikohesha me ta. Mendoj se çdo njeri duhet të ndërtojë identitetin e tij, pa kopjuar askënd.
Tekstin e plotë e gjeni KETU
ObserverKult
