Si lumi që rrjedh, qetë
Si bota jote s’ka.
E pse duhet me qenë gjithçka në rregull?
Jam te parqet e Kadaresë ku bien fletët
Edhe hiç mall s’kam
As s’kam me i djegë qentë 700 vjet.
Jo bebë, si rrjedha e lumit, qetë
Sikur ty, që s’të pres më
Se harrimi vjen si unë
E ti shkon si lumi.
Bukur ishte, apo?
Mirë atëherë, shko!
