Nga Alda Merini:
Kur më thonë se shtëpia ime është e rrëmujshme, dhe është (mbingarkesa e gjërave), nuk e imagjinojnë se kam përjetuar më të keqen dhe për këtë arsye nuk më bëhet vonë fare për rregullin dhe çrregullin. Thelbësore është të kesh një qiellzanë. Por ç’lloj qiellzane?
Punëtorët nuk endeshin në qiellzanën tonë si në shtëpinë time. Askush nuk na binte në qafë, përkundrazi, na shpërfillnin krejtësisht dhe për ta ky ishte një lloj nderimi për sëmundjen mendore, që do të thoshte moskokëçarje e madhe, aq sa unë nuk fola më.
Mësova të flas vite më vonë, me kalimin e kohës, por menjëherë m’i vodhën fjalët nga goja dhe i hëngrën edhe ato. Kështu që do ta mbyll me një shaka që tha një infermiere: “Ajo kurrë s’na tregoi që shkroi në të gjitha ato vite.” Unë iu përgjigja: “Sepse nuk isha e çmendur.”
U larguam nga shërimorja mendore pas dymbëdhjetë vjetësh. Atje na mbajtën të pastër. Kështu që, pasi dolëm, u ndotëm me dhe, e spërkatëm në fytyrë dhe në trup, sepse për dymbëdhjetë vjet kishim jetuar të mbyllur brenda dhe të pastër duke ëndërruar të preknim trëndafilat, barin.
Pasi dolëm nga porta, nuk mund ta besonim. Ishim sërish të lirë të jetonim të ndotur. Dhe kur më thonë se jam e çrregullt dhe jam, nuk e dinë që kam parë më të keqen dhe kam mbijetuar.
Ujdisi në shqip: Rielna Paja
ObserverKult
Lexo edhe:
ALDA MERINI: KUR DASHURON JETON- NDOSHTA KEQ, NDOSHTA MIRË, POR JETON…
Poezi nga Alda Marini
Dashuria është vuajtje
vaj, gëzim, buzëqeshje.
Dashuria është lumturi,
trishtim dhe torturë.
S’dashurohet me zemër,
dashurohet me shpirtin
që nginjet me histori.
S’dashurohet nëse s’vuan
dhe s’dashurohet
nëse frikë nga humbja s’ke.
Po kur dashuron jeton
ndoshta keq, ndoshta mirë, por jeton.
Atëherë vdes
kur resht së dashuruari,
asgjësohesh kur më s’të dashurojnë.
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
