Eja Lici, luaj tani,
vëre shpirtin tënd mbi tastierë
dua të të dëgjoj tani, si dikur,
mbi pianon tënde të vjetër, veshur në velur.
Luaj, e dashur, me gishtërinjtë e tu të bukur,
me gjithë dashuritë dhe bohemitë e kësaj jete,
luaj, mos pusho, ashtu si gjithnjë,
një Hendel dehës
dhe gjithë trishtin e shpirtit;
bemoli yt është një dashuri e pafund,
është syri yt, më i bukur se hëna e plotë.
Dua të të dëgjoj sot ty, dashuria jonë e parreshtur,
kënga që n’a zgjonte gjithnjë në ag,
luaj Lici, kërce mbi tastiera,
pasi shpirti yt është një këngë e pambarimtë,
ti Lici gjithnjë ke luajtur veç dashuri,
sytë e tu janë sytë e vetë dashurisë,
është gjaku yt që shkon diku,
për të kënduar dhe njëherë dashurinë e kësaj bote,
gjaku ynë i ëmbël, që di të luajë veç “dashuri”…
Agia Ana, qershor, 2017
