jam i mbijetuemi i përmbytjes tande
çohem, e shoh veten në mes harte
jam skllav i dorës qi miklon epiderma
e kam nxjerrë ftyrën jashtë, veç dashninë e lashë mrena
ç’janë kto tjetër m’thuej, pos vargje t’zoja
qi m’u asht ba andërr e kalbun, si fmisë loja
