Mark Aureli: Shpesh gabon, jo vetëm ai që vepron, por edhe ai që ngurron

Mark Aureli (latinisht: Marcus Aurelius Antoninus Augustus) lindi më 26 prill 121 dhe vdiq më 17 mars 180 të epokës sonë.

Perandori dhe filozofi romak kishte prejardhjen nga një familje senatorësh spanjolle. U adoptua nga xhaxhai i tij që më pas do të bëhej perandori Antonio Pio (Antonius Pius), me urdhër të perandorit Adrian.

Që në moshën 8-vjeçare u pranua nga Këshilli Klerikal i Romës. U edukua në retorikën greke dhe atë latine nga Frodo dhe Herod Attiko. Filozofia Stoike, e joshi tejmase, dhe që në moshën 12-vjeçare veshi uniformën stoike, duke adoptuar mënyrën e thjeshtë të jetesës së tyre. U bë njeri nga filozofët stoikë më të njohur.

Kryesisht e kishte influencuar mësimdhënia e Epiktitit. Forma që zgjodhi për t’i dhënë veprave të tija, duhet të ketë prejardhje nga Herakliti, pasi Mark Aureli me gjithë qejf i afrohet filozofisë së tij dhe zhvillon dhe më tej mendimet e filozofit, në një formë meditimi personal.

Për jetën dhe mënyrën e të menduarit të tij, shumë informacione dalin nga libri i tij “Mbi Vetveten” që ai vetë shkruajti në greqisht, gjatë periudhës 170 – 178 para erës sonë, tashmë si perandor, libër i cili përmban fjalë të urta, me gjentilesë në shprehje, natyrale, se në mënyrën që përdor dhe një thjeshtësi klasike.

Në vazhdim ObserverKult ua sjell disa thënie të urta nga i vetmi perandor romak filozof, Mark Aureli:

Njeriu s’mund të gjejë askund një strehë më të qetë dhe më të patrazuar se brenda Shpirtit të tij.

Të jetosh i lumtur është një fuqi e brendshme e shpirtit.

Opinioni i dhjetëmijë personave nuk ka asnjë vlerë, nëse asnjë prej tyre nuk di asgjë rreth argumentit.

Shpesh gabon, jo vetëm ai që vepron, por edhe ai që ngurron.

Mënyra më e mirë për t’u hakmarrë ndaj një armiku është të sillemi ndryshe nga ai.

Jeta jonë është ashtu siç e ndërtojnë mendimet tona.

Njeriu nuk duhet të ketë frikë nga vdekja, duhet të ketë frikë nga fakti që s’ka filluar të jetojë akoma.

Varfëria është nëna e krimeve.

Shpirti merr ngjyrën e mendimeve të tij.

Asgjë nuk i ndodh njeriut, për të cilën natyra nuk e ka përgatitur të durojë.

Të jetosh i lumtur është një fuqi e brendshme e shpirtit.

Arti i të jetuarit ngjan më shumë me ndeshjen se vallëzimin.

Përgatiti: Altina Ibrahimi- ObserverKult


Lexo edhe:

DOSTOJEVSKI: S’KA GJË MË TË VËSHTIRË NË BOTË SE SA ÇILTËRSIA DHE S’KA MË TË LEHTË SE LËVDATA