Poezi nga Martin Camaj
Dhija e egër la alpet
dhe u ul në luginë për dy kafshata bár
e gjet krizantemat në borë.
Ky âsht dimni ynë, e Mira.
Flaka në kaminin e vjetër skuq fletët
e bardha të kartës së panjollë:
të gjitha sendet, të bardha, shkojnë
e vijnë tue u sjellë në nji karosel
të bardhë dhe blerimi i trupit tand
mban pezull deshirat e linduna
në avullin e florës mes xhamave.
Ky âsht dimën i gjatë, e Mira.
Gjuetari tremb dhinë e egër
dhe krizantemat mbulohen me velin
e borës së re, e Mira,
si gacat e mbrame të votrës
me hijen e duerve t’ûnshme për ngrohje.
ObserverKult
Lexo edhe:
KËSHILLA E EQREM ÇABEJT: PARA SE TË SHKRUANI PËR GJUHËN SHQIPE DUHET TA KENI KËTË GJË PARASYSH
