Pas shumë vitesh mbretërimi, Mbreti Henri i VIII i Anglisë la një shenjë në histori me luftën e tij për të pasur një djalë, dhe jo me sukseset e tij.
Mbreti po kërkonte një pasardhës të fronit, por fati nuk ishte me të. Ai mbretëroi nga 1509 deri në 1547.
Koha e mbretit Henri në pushtet u përcaktua nga një gjë: dëshpërimi i tij për një trashëgimtar mashkull.
Duke ndjekur këtë qëllim, Henri u martua me gjashtë gra gjatë mbretërimit të tij 38-vjeçar dhe braktisi ose urdhëroi vdekjen e grave të tyre, të cilat ai mendonte se nuk mund të plotësonin dëshirën e tij gjithëpërfshirëse për të pasur një djalë.
Martesa e parë dhe më e gjatë e Henrit ishte me Katerinën, me të cilën vëllai i tij më i madh ishte martuar për pak kohë.
Ajo kishte një djalë, siç dëshironte, dhe lindi një fëmijë i quajtur Henri.
Trashëgimtari i ri krijoi një atmosferë festive në vend, festimet u mbajtën me ditë të tëra, por foshnja jetoi vetëm 52 ditë.
Mbreti pranoi gjithashtu fëmijën e paligjshëm që kishte gjatë periudhës së përkohshme.
Pavarësisht kësaj situate, e cila në atë kohë u përbuz, Henry Fitzroy u nderua nga shteti. Megjithatë, djali i ri mbijetoi deri në moshën 17-vjeçare.
Në pamundësi për të pasur një djalë tjetër pas 23 vitesh martesë, mbreti u nda nga gruaja e tij dhe në vend të kësaj u martua me dashnoren e tij, Anne Boleyn, në 1533.
Megjithatë, gjërat nuk shkuan mirë. Edhe pse Elizabeta, e lindur nga kjo martesë, mbijetoi deri në moshën madhore, mbreti ende nuk kishte një djalë. Tre vjet pas martesës së tyre, Mbreti i preu kokën gruas së tij të re me akuza qesharake.
Pas 11 ditësh, Mbreti u martua me një grua tjetër dhe pati një djalë të quajtur Eduard, por këtë herë nëna vdiq gjatë lindjes.
Henriku VIII e kaloi pjesën tjetër të jetës duke u kujdesur për “trashëgimtarin” e tij, por kur ai vdiq në 1547, vetëm tre nga fëmijët e tij mbijetuan; Mary, Eduard dhe Elizabeth. I konsideruar si trashëgimtari i vetëm, Eduardi nuk arriti të sundojë vendin siç pritej.
Pasi mbreti vdiq në 1547, Eduardi 9-vjeçar mori fronin, por më vonë u sëmur dhe froni i kaloi një motre tjetër, Marisë.
Pas vdekjes së Eduardit VI, Maria mbretëroi nga 1553 deri në 1558.
Një katolike, Maria është e njohur për lidhjen e qindra protestantëve në shtyllë, duke i dhënë asaj pseudonimin “Bloody Mary”.
Kur Maria vdiq në vitin 1558, ishte gjysmë motra e saj protestante Elizabeth ajo që u ngjit në fron.
Mbretëresha Elizabeth sundoi në mënyrë të famshme Anglinë për 45 vjet, një periudhë e quajtur “Epoka e Elizabeth”.
Megjithatë, si motra dhe babai i tij, ai nuk mund të linte një trashëgimtar biologjik./a2news.com
ObserverKult
Lexo edhe:
HISTORIA E ERRËT E KULLËS SË LONDRËS, JA ÇKA NDODHI BRENDA SAJ
Sot është një simbol i famshëm i Britanisë së Madhe, një vend i Trashëgimisë Botërore të UNESCO -s që nga viti 1988.
Por kur u ngrit në vitin 1080, ishte sinonim i shtypjes së huaj. Në fakt në fillim Kulla e Londrës ishte fortesa e ndërtuar me porosi të Uilliam Pushtuesit, Duka i Normandisë.
Pasi mundi Haroldin, mbretin e anglosaksonëve, në Betejën e Hastings në vitin 1066, padronit të ri të ishullit iu desh të ruante kontrollin dhe të shtypte çdo rebelim.
Kulla e parë (e quajtur Kulla e Bardhë që nga shekulli i 13-të, dhe aktualisht ndërtesa kryesore e kompleksit) kishte pikërisht këtë synim. Të ruante qasje në lumin Tamiz dhe t’u kujtonte të gjithëve fuqinë normane.
Tekstin e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
