Poezi nga Mitrush Kuteli
Më di a nuk më di se qaj,
më di a nuk më di se vuaj
në orët e thella të natës,
kur ngrihem i çmendur të shkruaj
me gjakun e zemrës, të shkruaj.
Më di a nuk më di se agimet
më gjejnë pa gjumë në shtrat,
me shpirt të shkretuar nga dhembja,
e dhimbshëm i pres perëndimet,
me ankth i pres perëndimet.
Më di a nuk më di se sot
u drodha kur pashë pranverën, (vjeshtën)
që zbriste me flladet e prillit (tetorit),
e ëmbël siç ishte qëmot,
e hidhur siç ishte qëmot.
Më di a nuk më di se vuaj
në orët e thella të natës,
ku ndjehem nga jeta i huaj,
nga vendi i lëmjes i huaj.
Më di a nuk më di….
ObserverKult
——————————————–
Lexo edhe:
EKSPOZITË NË PËRKUJTIM TË MITRUSH KUTELIT
Biblioteka Kombëtare e Shqipërisë, në 55-vjetorin e ndarjes nga jeta të shkrimtarit, përkthyesit dhe kritikut letrar, Mitrush Kuteli (1907-1967), çeli sot një ekspozitë në përkujtim të kontributit të tij të jashtëzakonshëm në fushën e letrave shqipe, përkthimit, folklorit, kritikës letrare, por edhe në fushën e ekonomisë.
Kjo ekspozitë ndërton rrugëtimin e veprës së tij, e cila zë fill në fundin e viteve ’20 në gazetën “Shqipëria e re” të Kostancës, e më pas me botimet e para si tregimtar, si: “Netë shqiptare” (1938); “Ago Jakupi e të tjera rrëfime” (1943); “Fshati im e pi rakinë” (1943); “Kapllan Aga i Shaban Shpatës” (1944); “Sulm e lotë” (1944); “Havadan më havadan” (1944); “Këngë e brithma nga qyteti i djegur” (1944); botimet kritike mbi Fan Nolin, Lasgush Poradecin, por edhe për folklorin. Përmbledhja kritike “Shënime letrare” (1944) konsiderohet si libri i parë i kritikës letrare shqiptare.
Tekstin e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
