Në vendlindje e ndiej frymëmarrjen e jetës
e njoh atë gjethe lisi e e di tamam kur sython e shkundet
Një zog atje prapa gardhit tim çukit në plepin
e vjetër
e qyqja vjen e ikën sa për për t’m’i sjellur mirazhet
e copëtuara të një kallëzimi prej legjende
Në vendlindje e ndiej frymëmarrjen e jetës
symbyllazi ia numëroj një e një plasat e udhëve
dhe kokrrat prej gruri të arës së Bacës
U vra e s’po kthjellet bjeshka përballë kullës
shiu iku
sikur në stinën e thatë kur gjyshja dëftonte
përmallshëm
Në vendlindje e ndjej frymëmarrjen e jetës
aty-këtu edhe gjurmët e lojës në troha fëmijërie shpërndarë
dhe lulet me emra në Zabelin e Blertë mbushur ëndrrash
si deti me valë, si deti me dallgë
Në vendlindje e ndiej frymëmarrjen e jetës
