“N’Rugovë”, poezi nga Afrim Demiri

1.
Një pishë mbiu në mue
shpejt u ba sa shtati jem

Nuk dihej ma cili ishim
Unë në pishë
A pisha në mue

Ajo ecte si njeri
Unë kryet lart
si pishë

Në një thep
Rugove
zum’ n’thue

E njëjta hije
u përplas
para nesh

Një sopatë
dëgjohej
larg

2.
A ka Rugovë
Pa rugovas

Një shallë tundet
Pllajave
Nga era Grykës
Shkon e ndalet
Maje pishës

Një majekrahu
za i humbun
Thepave

Tungjatjeta, hej

Një plis
rrokulliset
Ujvarës pikëlluese
gurëzohet në gur

Udhës së hekurt
nuk ngjitem
E thej qafën
Qafës së dasmorëve

3.
Në Patrikanë
Muroset mallkimi
Lutjet e rreme
i merr lumi

Asnjë
kambanë
Nuk fton
n’besim

Shkoj e vijë
si një Adam
I harlisun
N’ Pejë

Në Çarshinë e gatë
e blej një qystek
për orën teme
t’humbun.

ObserverKult


Lexo edhe:

TRIPTIK NGA AFRIM DEMIRI: POEZIA DHE UJI