Poezi nga Odise Plaku: Dhe një vit nuk mjafton
Poezi e pambaruar është dashuria për ty.
Portret që peneli ka ndaluar në një sy,
në ballkon të kujtesës metaforat fjalosen,
për bukuri të vetes deri vonë sa djallosen.
Puthjes përshkrimin nuk di ku t’ia gjej.
Dehet gotës së verës deri natën e qelqtë,
dëshiron në cep të buzës sime të flej,
shtiret si manare përherë do të më gënjej.
Shtrirë dua të rri mbi renë e bardhë të dashurisë,
nuk ka frikë poeti të udhëtoj në fund të botës.
Dyfishin paguaj për dhimbjen e ëmbël që lind
në çastin e jetuar nën qiellin me yje e hënë.
ObserverKult
___________
Lexo edhe:
