lugina
lugina
qiell i përmbysun
mish i shtrimë
gjurmë e lëmuet dielli
lugina
lugina
shkurre bionde
gati shkrumb i gjallë
gjuj që vazhdojnë
errësinë
errësinë proporcionale
lugina
lugina
kur vdesin ngjyrat
ringjallen aromat
prandej nata asht e nxehtë
kërkohet një det
që zemrën e pushon
që frymës i hap
një dalje nga era
fërgëllon mishi
si vetimë e shurdhët
Gjithçka asht buzë
buzë e drejtueme
në qendër të këtij lami të madh
mbas luginash
luginash
përmes kësaj kambëngulje
të mishit të papritun
në vend të detit…
një karafil.
ObserverKult
Lexo edhe:
