Nga Rozafa Shpuza
Silueta e bujtësit t’nji nate ma parë
asht aty,
anipse pastruesja ka shprazë pa dhimë
spruce detergjentesh antikujtesë…
Krejt si n’ritualet pagane
ripërtërij prajshëm hapat ikacakë
e gjithçka nis spari
n’at odë hotelit me nji numër t’përsëritun tri herë
si kodi i drynit fatal
vjerrë n’parmakun e urës pa lum.
Sfilitë nga hamendje t’pagjumësh,
pasqyra ma dridhulatë portretin
njajtë me mirazhet e gushtit
destinue me u zhba saora,
teksa ndjesia e tebeshirtë e çarçafëve
m’rrokë me pasionin e udhëtarit anonim
që mirëfilli pret në ndonji stacion periferie
pa e ditë
se fatet tona po mëkatojnë
n’kët shtrat hoteli me tre yje
n’kapërcyellin e agsholit anemik…
ObserverKult
Lexo edhe:
AT ZEF PLLUMI: ANDRRA IME
Nga At Zef Pllumi
S’asht fjala për andrrat që shofim na n’gjumë:
sa pamje shpartalle, skelete pa brumë.
Flluska sapuni me shkumbë.
Kam fjalen për andrrat-dishire gjatë dite,
që t’hedhin n’mendime vite me vite.
Nji send un e dij:
se njerzit ket andërr m’a quejn: utopi!
Mbarë token e due, si fushen, si malet
livadh të qëndisun me lulet e lajlet,
ku delet t’kullosin të qeta, pa frigë
nga bishat e egra s’i gjenë ndoj e ligë;
ku bleta zukatse t’bajnë mjaltin nder hoje
që njerzt t’ambelsohen goje për goje.
Due ajrin e pastër, pa tym e pa mjegull,
ku syni t’shikoje gjithshkafen me rregull:
ku n’qiellin e kaltër t’ket pëllumba perherë
pa ju versulë flakurim ndoj skifter.
Due njerzit, due popujt bashkuemun unji
Me ‘i sundimtare mbretneshë: dashni!
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
