Si sytë e këtyre luleve
ma pe nurin e kurmit tim
pa gjethin e Evës në fundbarkun e trëndafilt
gishtërinjtë e tu
në flokët
qafën e bardhë
gjinjtë e fundbarkun tim të ndritshëm
m’i puthe sytë
thimthat e ndrojtur
e thembrat e këmbëve që më sollën te ti
më thuaj
isha ashtu siç më ke menduar
edhe më magjike se fantazia ime për ty
ah sa qenkam dridhur deri te kjo fjalë
te kjo simfoni e afshtë mbi këtë bar
simfoni vetëm premierë
kurrë më
lamtumirë