Jan’ ba shtatë vjetë…
Nji luleshtrydhe
t’ka mbi n’varr
si feniks i emnit tand,
aty ku ta vnova kryet për herë t’fundit,
pa pasë nevojë për lutje,
hipokrizi,
falcitet,
e fraza boshe në gjuhë të huaja.
Do t’vi nesër me e hedhë nji pikë ujë,
si gjashtë herave tjera t’kalueme.
S’di qysh do t’mbahem
se malli e ban t’vetën.
S’di a do t’mbahem!
Nëse ligem
e ta marr ftyrën prej burri shkamb, m’fal!
…Ti m’kupton ma shum’ se zoti.
Ti e dije se nanën e ka lodhë pleqnia
por, unë nuk harroj…dhe do t’vi nesër!
Më prit,
e më mëso të bahem pak ma i fortë!
ObserverKult
Lexo edhe:
