I kaltri zjarr e fshin çdo ferrë
Dhe çdo kujtim që brenga ngjall,
Ndaj dashuroj të parën herë,
Të parën herë s’bëj skandal.
Kam qenë dje si kopsht i prishur,
Me gratë i hidhur lakmitar,
Tani me pijen jam mërzitur
Dhe jetën s’dua ta bëj varr.
Dhe sot vështrimin hedh drejt teje,
Të shoh në gjeratore sysh…
Megjithse llumrat i urreje,
S’më flake dhe s’u ndamë dysh.
O hap thëllëze, afsh fustani,
Sikur ta dije ti vërtet,
Si dashurohet huligani,
Si bëhet pulë e gëk nuk flet!
Mejhanet krejt do t’i harroja,
Në djall çdo varg e poezi,
Veç dorën tënde ta lëmoja
Dhe flokun, -vjeshtën në flori!
Bëj çmos që tok të dy të rrimë,
Për ty dhe tokën time fal…
Vërtet këndoj sot dashurinë,
Vërtet tani nuk bëj skandal.
Shqipëroi: Dritëro Agolli
