Poezi nga Sibel Halimi
Tani si thoni
foshnjën e sapo lindur
Si ta pagëzojmë?
Si ta veshim?
Ninullat për rritën e tij
ku t`i gjejmë
në cilin komb janë strukur sagat
dashuria në cilën parcelë toke varrosur
Tani si thoni
Çfarë t`i themi njeriut
cila ishte e kaluara e tij
një ecje në bosh
një fluturim mbi muret
e bien duke ndjekur fatin
Tani si thoni
Si ta pagëzojmë fëmijën e sapo lindur?
Me emrin e cilës kohë?
ObserverKult
Lexo edhe:
SIBEL HALIMI: PESHA E GURIT
Tregimi për Nanën Pashkë
nisi e u bë jehonë
e bardhë
Jo kur gurit ia lënë emrin e saj
Por, kur guri peshon rëndueshëm në tokën
që u bë me emër
Njeriu digjet si uji
që u frynë flakëve
zjarr i lëngshëm qiellin përflakë
për bijtë e tokës.
Me të u bënë një të gjitha fetë
u kryqëzuan të gjitha racat
të gjitha Netët e Mëdha
u pagëzuan
si fati i çdo gruaje
thurjet si vello për të mbuluar marrëzitë e shekujve
Të gjitha identitetet
ngjizen në një Nânë
për t’i dhënë pamje
të kufishmes
Guri mbi varr akull i ftohtë
Guri i Nânës
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
SIBEL HALIMI: LIRIA ËSHTË FUSTANI IM
Poezi nga Sibel Halimi
Sot ndihem e bukur
Se arrita t’i shoh drunjtë
E tokën e qëndisur nga vjeshta
Dritën e shtrirë në shtratin e qytetit të bronztë
Ecur këmbëzbathur
Çliruar nga detyrimi i të qëndruarit pingul në këmbë
E mbyllur në qetësinë e Kutisë së Pandorës
Sot jeta është veshur në kostumin ditor
E gjethet brosh i ngulur në gjoks
Sot ndihem e bukur
Ndjej fjalën teksa del nga goja e marrëzisë
E shkrimtarëve që ditën thurin lavde lirisë
E natën përsiatin dhe pjellin autoritetin
Si rreze hëne përplasur në dritare
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
