Po bëhen 100 vjet
që ke nisur e dridhesh,
Si të ishe fluger që tregon
drejtimin e erës!?
Aq sa tani,
unë kam krijuar bindjen
Që s’je pjesë e krahut,
por je pjesë e zemrës!
Se vetëm brenda saj
gjithnjë fryjnë erëra,
E vijnë ca dimra
që nuk duan të ikin!
Po ti, e vogla ime,
mos u fshih nëpër xhepa,
E mos ki turp
nga sy që të bezdisin!
Se je dorë poeti
dhe kjo nuk është pak,
Gjithnjë veç ngrohtësi
u ke falur njerëzve!
Gjithnjë e ke urryer
dashurinë fals,
Dhe shtrëngimin fals
me duart e të tjerëve!
Dorë e dashur,
e di që të kam lodhur,
Në 100 vjet kam bërë
1000 marrëzi!
Por asnjëherë
më dimër s’jam ndodhur,
Se sa kur dridhesh ti!
*Titulli i origjinalit “DORË E DASHUR”
ObserverKult
Lexo edhe:
