Poezia “Ti mund të largohesh” nga Xhelal Ademi
Ti mund të largohesh
Nëse mundesh të harrosh gjithçka tonën përmbi dhe
Gjithçka bëre e sodite gjithçka preke gjithçka pe,
Madje hapit përmbas shpine nëse mundesh t’i vëshë emër
E t’i ndrydhish njëmijë heshtje që të ecin nëpër zemër.
Nëse mundesh t’i vëshë fshesën gjithçka ishte jeta jote
T’hedhësh ndjenjën nëpër detra mes valnajës fuqiplote,
Nëse mundesh të rrëmbesh gjithçka tënden që më dhe
Dhe t’pështyshë nga ece dje për të hapur rrugë të re.
Nëse buzës i vë dryrin që t’mos shkrehet nëpër vaj
Gjitha puthjet t’ia shkëpusish mu aty tek cep i saj,
E t’i hedhish përmbanë qiellit ose djegish përmbi prush
Dhe e akullt t’i sodisish me atë sy të zi si rrush.
Nëse plagët mund t’i mbyllish t’arratisesh fare kot
Mbi karvanët e kujtesës mos ia beh ky qiell me lot,
Nëse mundesh t’mbyllish sytë nën qepalla kur të shkosh
Atëherë ndodh që të largohesh duke bartur shpirtin bosh…
ObserverKult
———————————————-
Lexo edhe:
XHELAL ADEMI: VAZHDOJ TË PRES DHE SA JAM LODHUR…
Vazhdoj të pres dhe sa jam lodhur
Ca re të zeza mbi qiell po rrinë,
Me ty nuk flas, ah çka ka ndodhur
Mbrëmje heshtake ngrysur më vijnë.
Vazhdoj të pres e çastet shkojnë
Çudi s’të them sa jam mërzitur,
Ka kohë që trenat këtu s’ndalojnë
Më kot po çmendem duke të pritur…
Poezinë e plotë e gjeni KËTU
