Ti do vish.
Sigurisht që do vish.
Kur të të ketë marrë malli për të korrat n’Vath t’Lekës,
për t’fshimen n’lamë
n’ Vardishë.
Kur të të kallet shpirti për pak ujë n’ Kroin e Ftohtë.
Do vish.
Sigurisht që do vish.
Kur të të merrë malli t’jesh hajdut
i një puthjeje tinza nën mullar.
Ti do vish.
Po Vatht e Lekës janë mbush ferra.
Lamën n’Vardishë e ka fshi koha qysh moti.
S’je i lodhur si atëherë nga t’korrat dhe
Kroi ftohtë s’e ka atë shije më.
Ti do vish.
Sigurisht që do vish.
Po vasha do jetë plakur
e mullari kalbur.
Vetëm puthja mbetur plagë
në buzët që përvëlohen nën mullar.
(1987)
