![viola isufaj](https://observerkult.com/wp-content/uploads/2021/08/viola-isufaj-696x696.jpg)
Po ajo erë që ish atë verë
Kur qeshja jonë e qeshte dhenë
U zbehën okrat, u zhdukën orlat…
Përse mënoje, kur aq më doje?
Ne ishim rritur, veç shumë të mitur
Mik i shtrenjtë, armik për mord,
Engjëlli im në amëshim
Unë- skilla jote, shkallmuesja jote
Gjysmë harpi-gjysmë hyjni.