Ndalni të tana orët, telefonat këputini tashti
Qentë mos i lini me lehë mbas nji të langshmi ashti
Shukatini pianot dhe tupanat e ngulfatun le të bijnë
Nxirreni arkivolin, vajtuesve thuejuni të vijnë
Le të sillen aeroplanat rënkueshëm qiellin tue e prekë
Me i shkrue fjalët atje naltë Ai ka Vdekë,
Vënju fjonga rreth qafe pëllumbave të bardhë në shesh,
Policët e trafikut dorëza pambuku të zeza me veshë
E kisha Veri, Jug, Lindje e Perëndim
Javën time të punës, të dielën time pushim
Mesditë, mesnatë, kangën time, të folunit tim
Mendova se dashnija ka me zgjatë përgjithë, isha gabim.
S’vyejnë ma yjet, fikni asnjani mos me u pa
Hanën palone e diellin çmontone, pra.
Derdhne oqeanin dhe rrafshone pyllin krejt
Sepse kurrgja tash e mirë ma nuk ka mbetë.
Përktheu: Fisnik Ismaili
ObserverKult
__________________________
Lexo edhe:
SI E KUJTON E BIJA SAMI FRASHËRIN: AI KISHTE NJË ZAKON NË ORËT E MËNGJESIT…
Në librin “Njerëzit e famshëm që nuk i njohim”, me autor gazetarin turk Hikmet Feridun Es, mes personaliteteve spikat edhe enciklopedisti, dramaturgu, gjuhëtari, romancieri, përkthyesi, njeriu i rrallë për të gjitha kohërat, Sami Frashëri – apo Shemseddin Samiu, siç njihet ne historiografinë turke.
Mes tyre, ai ka përcjellë për lexuesin kujtimet shumë të veçanta, treguar me shumë dashuri dhe besnikëri, nga vajza e madhe e Sami Frashërit, Samija.
Gazetari thekson, se e bija ia kishte rrëfyer kujtimet për të atin, kur ishte 60-vjeçe, por ruante kujtesën e një 20-vjeçareje.
Tekstin e plotë e gjeni KETU
ObserverKult
