Yevgeny Yevtushenko: Oh, ç’dashuri e mjerë, shpesh e harruar…

Mama, më lejo të uroj ditëlindjen e djalit tënd
Ti shqetësohesh shumë për të. Ai të ka gënjyer
Ai fiton pak, martesa e tij ishte e nxituar
Ai është i gjatë, ai është i dobët, ai është i parruar
Oh, ç’dashuri e mjerë, shpesh e harruar
Mama, unë duhet të uroj në qoftë se mundem
Ditëlindjen e shqetësimit tënd.
Ai kishte trashëguar prej teje
Përkushtimin pa kusht ndaj epokës
Dhe arrogancën dhe mërzinë në besimin e tij
Prej teje ai e fitoi këtë besim, Revolucionin.
Ti nuk e bëre dot të lumtur dhe të famshëm
Frika ishte i vetmi talent që kishte.
Hapja dritaret e dhomës së gjumit
Mos i shty degët e dendura me gjethe
Puthja sytë e hapur
Jepi bllokun e poezive dhe shishen e bojës së shkrimit
Jepi kupën me qumësht dhe shoqëroje me vështrim kur të iki.

Përktheu: Roland Gjoza

*Titulli i origjinalit: “Ditëlindja”

ObserverKult

——————————————————-

Lexo edhe:

YEVGENY YEVTUSHENKO: JO, NUK DUA TË MARR GJYSMËN E GJITHÇKAJE

Jo, nuk dua të marr gjysmën e gjithçkaje.
Më jep tërë qiellin! Tokën e pafundme ma sill afër!
Detet, lumenjtë dhe ortekët malorë
Të gjitha janë të miat! S’pranoj asgjë më pak!

Jo, jetë, ti nuk mund të më gënjesh me një pjesë.
Le të jetë gjithçka, ose asgjë. Unë mund ta bëjë këtë, mund!
Nuk dua kurrsesi gjysmë lumturie
Dhe gjysmë trishtimi, nuk dua!

Poezinë mund ta lexoni KËTU:

ObserverKult