Nuk ke pse më do
ngaqë
je si të gjitha gratë
që përherë më kanë munguar
U linda për të rendur pas teje
çdo natë
dhe prapë jam
orteku me burra që të dashurojnë
Të takoj në tryezë
ta marr grushtin mes duarve të mia
në taksi nusesh
zgjohem fillikat
gishtat e mi – te mungesa jote
në Bujtinën e Virtytit.
I shkrova tërë këto këngë për ty
ndeza qirinj të kuq e të zinj
në trajtën e një burri dhe një gruaje
u martova me tymin
e dy piramidave me nallane druri
u luta për ty, u luta të më duash
u luta të mos më duash.
Përktheu: Ilir Sofroni
ObserverKult
Lexo edhe:
SILVANA KOLA-LOKA: MË THUAJ PSE MË DO PA MË THËNË “TË DUA!”
Ky ishte titulli i një komunikimi që kërkonte të mblidhte format e përcjelljes së dashurisë pa përdorur fjalët “Të dua!”.
“Ke nevojë për ndonjë gjë?”
“Enët i lava!”
“Të lutem, më thuaj kur të arrish!”
“lutem, bëj kujdes!”
“A ke ngrënë?”
“Haje ti këtë copën e fundit të tortës!”
“Mos u shqetëso! Do ta gjejmë një zgjidhje!”, “Të lutem, jepi me kujdes makinës!”
“Si fjete?’
“A ke më dhimbje?”
“Jam krenar/e për ty!”
Këto dhe qindra formulime të tjera më bënë të mendoj për nevojën që kemi për të kuptuar se sa na duan…
Rritemi duke mësuar se deklarata më e qartë e dashurisë është “Të dua!”.
Gjitha format e tjera të komunikimit (ato të listuara më sipër) më bënë të mendoj se, ndoshta, deklarata më e qartë e dashurisë që dikush mund të të bëjë, është çdo frazë që tregon se “ti i dhimbsesh tjetrit; se tjetri dëshiron që ti të jesh mirë”…
Tekstin e plotë e gjeni KETU
ObserverKult
