Në këtë qytet dielli lind në mbrëmje dhe perëndon në agim,
Këtu në dasma qajnë dhe në funerale qeshin.
Këtu burgun e quajnë liri dhe lirinë burg,
Këtu dehen me ujë dhe etjen e shuajnë me raki.
Këtu rendin gjithë jetës dhe s’arrijnë askund,
Këtu rrinë shtrirë në divan dhe mbërrijnë gjer në Alaskë.
Këtu rrugën e maternitetit e ngatërrojnë, të varrezave e gjejnë symbyllur,
Këtu çmendinën e kanë disko dhe diskon çmendinë.
Këtu lindin të thinjur dhe vdesin fëmijë,
Këtu alfabeti fillon me Zh dhe mbaron me A.
Këtu kryeministri del me brekushe, kopshtari rri me kollare,
Këtu flasin shqip por s’kuptojnë asnjë fjalë.
Këtu flenë gjithë ditën, natën bëjnë punët e shtëpisë,
Këtu të krishterët falen në xhami, muslimanët në kishë?
Ketu priftërinjtë luten arabisht, hoxha këndon latinisht,
Këtu merren vesh me gjithë botën, njeri -tjetrin s’e kuptojnë kurrë.
Këtu kurrë s’e kupton a je gjallë apo ke vdekur.
Karantinë, mars 2020
