Mirëserdhe, gruaja ime, mirëserdhe!
Me siguri je e kapitur,
si të t’i laj këmbët,
s’kam ujë prej trëndafili, as legen
prej argjendi.
Me siguri je e etur,
s’kam sherbet të ftohtë,
me siguri je e uritur
s’mund të të shtroj sofrën,
me çarçaf të bardhë prej lini
dhoma ime është e varfër
si vendi i robëruar.
Mirëserdhe gruaja ime, mirëserdhe!
Shkel në dhomën time,
betoni dyzetvjeçar u bë livadh.
Buzëqeshe
lulëzuan trëndafilat në hekura
të dritares sime
Qave
pëllëmbët e mira u mbushën
me margaritarë,
dhoma ime u bë e begatshme
si shpirti im,
u bë e ndritshme si liria.
Mirëserdhe, grua mirëserdhe!
Shqipëroi: Mustafa V. Spahiu
ObserverKult
Kliko edhe:
KHALIL GIBRAN: GRUAJA QË ZEMRA IME KA DASHUR KA IKUR…
Gruaja që zemra ime ka dashur, dje rrinte në këtë dhomë të vetme dhe shtriqte trupin e saj elegant mbi këtë divan kadifeje, rrufiste një verë të çmuar nga këto servise kristali.
Po kjo tashmë është një ëndërr e së djeshmes sepse gruaja që zemra ime ka dashuruar ia ka mbathur në një vend të largët, në Tokën e Harresës dhe të Zbrazësisë.
Prekja e gishtave të saj është akoma mbi pasqyrë, aroma e frymëmarrjes së saj është ende midis palëve të teshave të mia dhe jehona e zërit të saj të ëmbël akoma dëgjohet në këtë dhomë.
Por gruaja që zemra ime ka dashur ka ikur në një vend të largët të quajtur Lugina e Mërgimit dhe e Harrimit.
Pranë shtratit tim, në mur varet portreti i asaj gruaje të mrekullueshme. Letrat e dashurisë që ajo më kish dërguar i ruaj në një kuti argjenti të zbukuruar me korale smeraldi. Dhe të gjitha këto gjëra do të qëndrojnë me mua gjer të nesërmen, kur era do t’i hallakatë drejt harrimit, ku nuk mbretëron veç heshtja e vuvër.
Tekstin e plotë e gjeni KETU
ObserverKult
