Është e vërtetë se më kanë marrë në qafë
kur kanë thënë se të shkruar e paskam pasur
të vdes mu ditën e enjte
dhe prej meje kishin larë duart.
Ditën e premte u bë rrëmujë e madhe
në pazarin e pulave
kur u shfaqa si kukudhi në përrallë.
Ca ia mbathën me duart në kokë
nga trishtimi i kallur në sy,
të tjerët u bënë akull.
Ore, është ngritur lugat – thanë
pikërisht në atë dakik
kur ra kambana e madhe.
Megjithatë as në varreza nuk gjetën varr të ri,
as në defterin e hoxhës vijë të kuqe mbi emrin tim
as në shtylla lajm pikëllimi me fotografi…
Mirëpo, unë kisha vdekur ditën e enjte në kafene
me një “ndjesë pastë” ndër buzë të bujarëve.
mandej kishte ardhur shiu i dytë.
Vetëm tash e di
se të shkruar e paskam pasur të jetoj
deri ditën e enjte kur bie kambana e madhe
dhe vjen shiu i dytë.
ObserverKult
——————–
