Këto 12 mistere shkenca ende nuk ka arritur t’i zgjidh’

Shkenca na ka dhënë përgjigje për shumë pyetje të paqarta, megjithatë ekzistojnë 12 mistere që vazhdojnë të hutojnë mendjet më të ndritura shkencore.

1.Misteri i pikëllimit të kafshëve

A është pikëllimi një emocion unik njerëzor, apo edhe kafshët e ndjejnë trishtimin e humbjes? Historia e një orke që mban të voglin e saj të ngordhur nëpër oqeane lë të kuptohet për një jetë komplekse emocionale nën sipërfaqen e mbretërisë së kafshëve.

 A vajtojnë kafshët si ne?

Vëzhgimet e elefantëve, qenve dhe zogjve që shfaqin sjellje të ngjashme me vajtimin ngrenë pyetje të thella rreth natyrës së pikëllimit.

Shkëputja e projeksioneve njerëzore nga emocionet e vërteta të kafshëve i sfidon studiuesit të rimendojnë thellësinë e lidhjeve në botën e kafshëve.

2.Vrimat e zeza

Vrimat e zeza, rajone të hapësirë-kohës që shfaqin tërheqje gravitacionale aq intensive sa asgjë, madje as drita, nuk mund të shpëtojë, janë enigma kozmike.

Vëzhgimet e fundit, duke përfshirë imazhin e parë të horizontit të ngjarjeve të një vrime të zezë, kanë zbuluar disa shtresa të misterit, por funksionimi i tyre i brendshëm dhe natyra e vërtetë e veçantisë në thelbin e tyre sfidojnë të kuptuarit aktual.

Sekretet më të thella të gravitetit

Si laboratorë të fizikës ekstreme, vrimat e zeza mbajnë çelësat për të kuptuar gravitetin, mekanikën kuantike dhe vetë strukturën e universit.

3.Ardhja e jetës në tokë

Origjina e jetës në Tokë është si një histori që pret të tregohet, e fshehur në mjegullën e kohës. Si u bashkuan molekulat e pajeta për të formuar rrjetën e gjallë dhe të larmishme të jetës që shohim sot?

Supa primordiale, rrufetë dhe kërcimi i thjeshtë por i thellë nga jo-jeta te jeta i kanë intriguar shkencëtarët deri më sot.

4.Vetëdija njerëzore

Vetëdija, thelbi i vetëdijes dhe vetes, është ndoshta fenomeni më personal por i pakapshëm. Pavarësisht përparimeve në neuroshkencë dhe psikologji, origjina e vetëdijes dhe mekanizmat me të cilët ajo vepron janë ende kryesisht spekulative.

Ndërlidhja e mendjes dhe trurit

Kjo enigmë sfidon të kuptuarit tonë të mendjes, duke kapërcyer hendekun midis trurit fizik dhe përvojës subjektive të qenies.

5.Shumica e padukshme e oqeanit

Mbi 80% e oqeaneve tona mbeten të paeksploruara, duke fshehur specie, ekosisteme dhe veçori gjeologjike që mund të revolucionarizojnë të kuptuarit tonë për botën dhe potencialisht të mbajnë çelësat për zgjidhjen e disa prej problemeve tona më urgjente.

6.Enigma e materies së zezë

Imagjinojeni universin si një valle madhështore kozmike, por dritat janë të fikura. Yjet, galaktikat dhe planetët që shohim janë thjesht njolla në krahasim me entitetin e madh e të padukshëm që i mban ata bashkë – materia e zezë.

A jemi pranë ndriçimit të lëndës së errët?

Pavarësisht se përbën rreth 85% të masës së universit, materia e errët mbetet një hije, e parë jo drejtpërdrejt, por përmes tërheqjes gravitacionale që ushtron.

Shkencëtarët po kërkojnë ta ndriçojnë këtë errësirë, duke bashkuar enigmën kozmike të asaj që e pengon universin të largohet.

7.Mekanika e ëndërrimit

Ëndrrat na transportojnë në botë të pakufizuara nga realiteti, por pse ëndërrojmë është një pyetje që kërcen në skajet e të kuptuarit tonë.

Pse ëndërrojmë?

Teoritë variojnë nga përpunimi psikologjik te mirëmbajtja e trurit, por qëllimi i vërtetë i ëndrrave – dhe mënyra se si ato krijohen brenda trurit – vazhdon t’u shmanget shkencëtarëve, duke i bërë udhëtimet tona gjatë natës një kufi të eksplorimit neuroshkencor.

8.Si “flasin” bimët?

Nën pjesën e jashtme të qetë të bimëve shtrihet një rrjet i zhurmshëm komunikimi, që përfshin sinjale kimike komplekse të dërguara përmes ajrit ose sistemeve të tyre rrënjësore.

Ky komunikim botanik ndikon në rritjen, mbrojtjen dhe madje edhe rekrutimin e aleatëve në mbretërinë e kafshëve.

Mesazhet e heshtura të natyrës

Kuptimi i kësaj gjuhe mund të transformojë qasjen tonë ndaj bujqësisë dhe ruajtjes, por mënyra se si bimët i interpretojnë këto sinjale dhe shtrirja e plotë e komunikimit të tyre mbetet një fushë misteri.

9.Zbutja e qenve

Qentë janë shoqëruesit më të vjetër të njerëzimit, hije e ujqërve të egër nga e kanë origjinën. Por si u bë ujku i egër qeni besnik?

A ishte ujku më i guximshëm që iu afrua kampeve njerëzore, apo njerëzit e lashtë morën një rol më aktiv në formësimin e fatit të miqve të tyre më të mirë të ardhshëm?

Misteri i këtij udhëtimi evolucionar vazhdon të magjepsë shkencëtarët dhe adhuruesit e qenve.

10.Origjina misterioze e Hënës

Hëna jonë, një fener në qiellin e natës, mbart sekretet e një të shkuare të dhunshme. Teoritë e lindjes së saj përfshijnë ndikime kolosale dhe një vallëzim të mbeturinave kozmike, duke çuar në krijimin e një sateliti që ka formësuar jetën në tokë.

Shkëmbinjtë e hënës

Shkëmbinjtë e marrë nga astronautët e Apollos pëshpëritin tregime të magmës dhe kataklizmës, duke i sfiduar shkencëtarët të bashkojnë historinë e trazuar të Hënës.

11.Formula për dashurinë

Cili është përbërësi sekret për një marrëdhënie romantike të qëndrueshme? Shkenca shikon në kiminë e dashurisë, duke kërkuar modele në kaosin e lidhjeve njerëzore.

Përtej poezisë dhe dhimbjes së zemrës qëndron një rrjet kompleks preferencash, përputhshmërie dhe ndoshta një grimcë rastësie.

Lidhjet që na bashkojnë

Të kuptuarit e alkimisë së tërheqjes dhe lidhjeve që zgjasin nuk është thjesht një kërkim për lumturinë personale, por një vështrim i shkurtër në strukturën shoqërore që na lidh të gjithëve.

12.Enigma e perceptimit

Si i transformon truri valët e zërit në një simfoni ose një shpërthim fotonesh në një perëndim të diellit? Udhëtimi nga hyrja shqisore në përvojën e vetëdijshme është një mrekulli në vete.

Realiteti apo iluzioni?

Iluzionet zbulojnë supozimet e trurit, duke ekspozuar magjistarin pas perdes së realitetit tonë të perceptuar. Të kuptuarit e perceptimit zhbllokon misteret e ndërgjegjes, duke ofruar një dritare se si e ndërtojmë botën tonë./  Syri.net

ObserverKult


pablo neruda

Lexo edhe:

PABLO NERUDA: TI, VETËM TI PLOTËSON ÇDO GJË

Që t’i dëgjosh më mirë,
fjalët e mia
nganjëherë bëhen më të holla
si gjurmë e pulëbardhave mbi zall.

Gjerdani, lingu i dehur
për duart e tua të ëmbla si rrushi.

dhe i shikoj, fjalët e mia të largëta.
Të tuat janë më shumë se të miat.
Si urthi galirojnë mbi dhimbjen time të vjetër.

Ngjiten mureve të lagështa.
Ti je fajtore e kësja loje të përgjakur.
Ato ikin nga strehimi im i errët.
Ti, vetëm ti plotëson çdo gjë.

Më të mësuar se ti në pikëllimin tim,
ato kanë banuar vetminë që e ke zënë.

Tash dua ta them atë çka dëshiroj të të them
që të më dëgjosh ashtu siç dëshiroj të më dëgjosh.

Nganjëherë era e frikës i shkul.
Nganjëherë edhe stuhitë e ëndrrave i përmbysin.

Ti zëret e tjera i dëgjon në zërin e dhimbjes sime.
Klithmën e buzëve të vjetra, përgjakjet e lutjeve të vjetra.
Më ndjek, shoqe, në këtë valë shqetësimi.

Por fjalët më marrin ngjyrën e dashurisë sate,
ti, vetëm ti kupton çdo gjë.

Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:

ObserverKult