Një kokërr zalli
si kokërr sheqeri
kriposi kafenë
buzëdetit dhe hyni
brenda meje
Një dredhë ere
na mori
na çoj n’qiell
Nata tuj ra
Filluem t’bijmë
si yje kosmik
dhe t’shuhemi
në det si thëngji
Qiell e det
U puqën në një
po si kokërra
e zallit me mue
Pastaj
Një gjysh e rr’feu
p’rrallën për bajlozin
e zi
Si për një yll t’shuem
si për një vrimë t’zezë
të dalun nga deti.
