(ose refuzimi estetik)
Maestro
asgjë s’ka ndryshuar
nga dita kur kalove matanë
vetëm rrugët janë shtruar
me lëkurë njeriu
ku vrapon edhe armiku
me shpejtësi drite
dhe futet në barkun e atdheut
plot vrer e pikëllim
e ne i mbjellim vetëm thonjtë
në trupin e njëri-tjetrit
shijen e kemi prishur krejtësisht
s’na bën pështypja më
as jeta e as vdekja
më duket se çdo gjë që bëjmë
është vetëm refuzim estetik
maestro
