(Und wussten’s die Blumen, die kleinen)*
Dhe sikur lulet e vogla të dinin sa thellë është plagosur zemra ime-do të qanin bashkë me mua-që të më shëronin dhembjen.
Dhe sikur bilbilat të dinin-sa i trishtuar e sa i sëmurë jam-do të tingëllonin me gëzim-këngë ngushëllore.
Dhe sikur dhembjen time-ta dinin yjëzat e artë,-do të vinin nga lartësia e tyre-e do të më flisnin për ngushëllim.
Të gjithë ata s’e dinë,- veç një e di dhembjen time:-
Ajo vetë ma grisi-ma grisi zemrën.
(“Libri i Këngëve”-Intermexo lirike)
Përktheu: Faik Konica
Përgatiti: ObserverKult
—————-
