Poezi nga Albina Gjergji
Lumturia jeme
S’ka zgjatë kurrë shumë !
Maksimumi helikash ka fluturue
Nën nji qiell.
Mbi re.
Djathtas diell.
E në pranga Ne…
Që numërojmë
Rrotullimet e mullinit
të kohës.
Tue na shtrydhë
E vullnetesh ndrydhë…
Paj, unë s’i druhem
turbulencave të Qiellit, jo!
As Reve që vetullash errësohen
Në vizatimet me laps.
Patjetër… as Diellit s’kam se si
Se bash Ai në mue
Skalitë ka shpirtin që ringrihet
Përmbî .
E pra, mue Zoti
Mund të mos ma dhurojë
lumturinë e plotë sikurse juve
Por Diejt e Qiejtë
bekue më kanë
Me aftësinë me dashtë
Edhe pa pasë…
ObserverKult
Lexo edhe:
ALBINA GJERGJI: FSHIJI LOTËT NANË!
Fshiji lotët nanë!, poezi nga Albina Gjergji
Natën, kur kocat
shtrin n’shtrat,
nana jeme mos u ligshto.
S’asht mirë me kja natën!
Edhe pse poshtë
nënkresës tande
flejnë plagët e pashërueme,
mos kjaj…
N’kjoft’se g’jujt
T’dhembin
prej peshës s’kohës
e sytë zgavrra
t’janë bâ jo vetëm prej moshës,
më ço edhe mue,
kjajmë bashkë,
siç m’ke m’sue edhe me dashtë
Sepse… nana jeme
ti e din!
Na bashkë jena mësue
me e nda mallin.
Bashkë jena mësue
me e mbulue hallin
Bashkë
jena mësue edhe kafen me pi,
si dikur, në votër
kur ndizje zjarmin.
Bashkë jena mësue
me u pa gjatë n’sy
e me i thanë njena-tjetrës,
“Zot, çka bâj unë pa TY” (?!)
Nana ime?!
Nigjo…
kur vetëm t’mos jesh,
por vetëm t’ndihesh,
kur t’marrësh me u çue
e me u kujdesë për mue,
mbasi lotët t’i kesh fshi
e kapërdi kocin,
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
