S’të kam parë moti të dukesh këtej
Përveç portretit tënd të gdhendur në hënë
Që nga çasti që diteve u doli përtej
Derisa ja, vite te gjata u bënë
Ndoshta më kurrë s’do të shfaqesh
Gurëve të vjetër siç bëje dikur
Përveç si një grimcë qielli të përplasesh
Në mua, të më digjesh si tatuazh në lekurë
Ti mund dhet’mos i ndjesh flakët e zjarrit tim
Qê s’del rrëke t’mi shuajë dot këtu
Ndaj hyjnitë sikur më kanë vënë për ngushëllim
Një spektakël perëndimi thellë syve tu
Për t’u zgjuar më pas ndoshta bashkë diku…
