Poezi nga Bob Dilan
Ti jetën ma ndryshove
erdhe tamam në kohë përpjekjesh
mes urisë dhe nevojës.
Zemrën time bëre që gjak të rrjedhë.
Ti jetën ma ndryshove.
Jetën time e ndryshove.
Tani natyra e njeriut
e bën të lypë e të vjedhë.
Këtë gjë vetë fort mirë e bëj
nuk është edhe aq e parelizueshme.
Kushtrimi i të parëve
troket ngahera në derën time
si një shqiponjë do që unë të fluturoj
e lidhur në dysheme gjithsesi, por
jetën timë ti e ndryshove
erdhe tamam në kohë përpjekjesh
mes urisë dhe nevojës.
Zemrën time bëre që gjak të rrjedhë.
Ti jetën ma ndryshove.
Jetën time e ndryshove.
Me derrat isha duke ngrënë
nga një pjatancë e shtrenjtë.
Kisha guxim, dukesha mirë e bukur
dhe për ta kaluar ditën mirë
dukej aq e përshtatshme
dhe aq elitare
të haja plehra të vërteta
duke qenë aq i fshehtë njëkohësisht.
Ti jetën ma ndryshove
erdhe tamam në kohë përpjekjesh
mes urisë dhe nevojës.
Zemrën time bëre që gjak të rrjedhë.
Ti jetën ma ndryshove.
Jetën time e ndryshove.
Shkëlqeje nën rrezet e dritës
duke u mbajtur paqësisht e qetë.
Epo mirë, sa herë i bie rasti një burri të kërcejë
nën ritmin e një balsami?
Sytë e tu ishin përndezur
këmbët sikur të qenë bërë prej tunxhi
në mes të një bote
në të cilën ti ishe një e përzënë.
Ti jetën ma ndryshove,
erdhe tamam në kohë përpjekjesh
mes urisë dhe nevojës.
Zemrën time bëre që gjak të rrjedhë.
Ti jetën ma ndryshove.
Jetën time e ndryshove.
Paqebërës dhe grabitqarë
të çfarëdolloj kapriçoje egoiste
vraponin drejt saj teksa ajo vraponte drejt meje
e ti rendje drejt tij.
Shkatërrimi që ata i bënë besimit tim
më therte me mprehtësinë e një gjuhe.
U thashë: “Ma rrisni besimin”,
por isha pak i turbullt.
Ti jetën ma ndryshove,
erdhe tamam në kohë përpjekjesh
mes urisë dhe nevojës.
Zemrën time bëre që gjak të rrjedhë.
Ti jetën ma ndryshove.
Jetën time e ndryshove.
Përzgjedhur dhe shqipëruar nga Edvin Shvarc
——————-
Lexo edhe:
