do të vij në varrimin tim…nga Charels Bukowski
Kjo femër më telefonon pareshtur
ndonëse i them jetoj me gruan
që dashuroj.
dëgjoj zhurma papushuar në mjedis,
ajo telefonon,
mendova që ishe ti.
unë? kam ditë me radhë
pa u pirë.
epo, ndoshta s’ke qenë ti por mua m’u bë
sikur qe dikush që rrekej të më vinte
në ndihmë.
ndoshta ishte Zoti ta ha mendja është atje lart?
po, Ai është një grremç që varet tavanit.
kështu mendova dhe unë.
po rris domate në bodrum,
ajo më tha.
ndjeshmëri e paparë.
dua t’ia mbath nga t’ia mbaj?
veriu është afërmendsh në perëndim është oqeani lindja i përket të shkaurës, jugu e vetmja rrugë.
jug?
po, por pa e kaptuar kufirin për gringot
do të thotë vdekje.
me kë ngjan Salinasi? ajo më pyet.
nëse të është tekur për sallatë
shko te Salinasi.
befas ma mbyll telefonin gjithmonë kështu ma bën e përherë
më merr mbrapsht të nesërmen ose pas një jave ose pas një muaji do të vij në varrimin tim tok me domatet dhe numëratorin telefonik rrasur në xhepat e
palltos ngjyrë mish i prishur që mban veshur në vapën e 39 gradëve,
di t’ua gjej anën zonjave.
Përktheu: Virgjil Muçi
*Titulli i origjinalit: “Karizma”
ObserverKult
Lexo edhe:
