Nga Charles Bukowski
Nina ishte më e zorshmja ndër
të gjithat,
zoçka më e tukeqtë të cilën e kam njohur
deri në atë çast
dhe derisa rrija ashtu përballë
tv tim bardhë e zi
që e pata blerë në dyqanin e gjërave të përdorura
e shikoja lajme
kur dëgjova një
zë të dyshimtë
nga kuzhina
dhe vrapova atje
dhe e pashë atë me
shishe whiskey të plotë –
të 5stë –
dhe me shishe në dorë
ishte nisur të dalë kah dera e pasme
e verandës
por unë e kapa dhe ia
mbërtheva shishen.
“nëma shishen, moj
kurvicë e shkërdhyer!”
dhe ia filluam të kacafytemi rreth
shishes
dhe t’ju them drejt
goxha mirë
më pati
munduar
por
më në fund ia mora
dhe i thashë që ta
bajë bishtin nga banesa
ime.
jetonte në të njëjtën ndërtesë
vetëm se në pjesën e mbramë
në katin e sipërm.
e kyça derën
mora shishen dhe
gotën
dhe shkova te divani
u ula dhe
e çela shishen dhe ia
mbusha vetes një pije të
mirë.
e shkyça tv dhe
rrija ashtu
duke menduar se çfarë zoçke
e mbrapshtë
qe Nina.
më ranë ndër mend
bile
nja dhjetë mutsihane
që m’i pati
bërë.
çfarë kurve,
çfarë gruaje molloku.
rrija ashtu duke pirë whiskey
më gllënjka të vockëla
dhe pyesja veten
ç’hamam kërkoja
me Ninën.
e atëherë u dëgjua
trokitja në
derë.
qe shoqja e Ninës,
Helga.
“ku është Nina?”
pyeti.
“u përpoq t’ma vjedhë
whiskeyin, dhe ia
dhashë një shqelm
bythëve.”
“më ka thënë të takohem
me të këtu.”
“për ç’arsye?”
“thotë se ajo dhe unë
do ta bëjmë atë punë
para teje
sall për 50 dollarë”.
“25 dollarë”.
“ajo tha 50”.
“siç po e sheh nuk është
këtu… deshe të pish
diç?”
“ta merr mendja…”
ia solla gotën Helgës
ia mbusha
me whiskey.
e piu
një gllënjkë.
“ndoshta” tha ajo,
“do të duhej ta marr
Ninën.”
“s’dua t’ia shoh sytë
këtu.”
“pse, or?”
“sepse është kurvë.”
Helga e mbaroi
pijen dhe unë ia
mbusha edhe një.
e piu një
gllënjkë.
“Benny m’thotë se jam
kurvë, unë nuk jam
kurvë.”
Benny qe tipi
me t’cilin
bashkëjetonte.
“e di se s’je
kurvë, Helgë.”
“të falemnderit. S’ke farë
muzike?”
“sall radio…”
e shikoi
u çua
dhe e
ndezi,
njëfarë muzike filloi
të kumbojë.
Helga filloi të
vallëzonte
duke mbajtur gotën me
whiskey në njërën
dorë.
qe valltare e
dobët
dukej
qesharake.
pushoi së vallëzuari
e hurbi pijen
rrokullisi gotën përmbi
qilim
pastaj u vërsul drejt
meje
ra në gjunj
ma hapi zinxhirin
dhe në çastin tjetër
veç ishte
poshtë
dhe i demonstronte marifetllëqet e veta.
e rrëkëlleva
pijen
e mbusha edhe një.
qe e
mirë.
kishte
diplomuar
në njëfarë kolegji diku në
lindje.
“jepi, Helgë,
jepi!”
atëherë u dëgjua trokitja e
zëshme
në
derë.
“HANK, A ËSHTË HELGA
TE TI?”
“KUSH?”
“HELGA!”
“SALL NJË ÇAST!”
“JAM NINA, ËSHTË DASHUR TË
TAKOHEMI KËTU ME
HELGËN, KEMI NJË
BEFASI TË VOCKËL PËR
TY!”
“DESHE T’MA VJEDHËSH
WHISKEYN, MOJ
KURVË!”
“HANK, LERMË TË
HYJ!”
“kënaqu, Helgë,
kënaqu!”
“HANK!”
“Helgë, ti kurvë e stërqime…
Helgë! Helgë! Helgë!!”
u largova dhe u
çova
“lëre të hyjë.”
shkova deri në
banjo.
kur dola të dyjat
rrinin në dhomë
duke pirë whiskey e cigare
dhe me diç zëshëm
qeshnin.
atëherë më
panë.
“50 copë”, tha Nina.
“25 copë”, u përgjigja.
“atëherë
s’duam.”
“atëherë mosni.”
Nina shfryu
dufin.
“dakord, ti
bastard i lirë, 25
copë!”
pastaj u çua dhe
filloi të
zhveshet.
ishte më kryeneçja
ndër
të gjithat.
Helga u çua dhe
filloi të
zhveshet.
ia mbusha vetes
pijen.
“ngandonjëherë pyes veten
se ç’hamam po
ndodh
këndejpari”,
thashë.
“mos kij
merak fare, babëlok
thjesht
merre shtruar këtë gjendje!”
“sall ta di se çfarë
pritet prej meje
të bëj?”
“bëj
çfarëdo hamam
qejfi
që ta kënda”,
u përgjigj Nina
derisa bytha i
shkëlqente
në dritën
e llambës.
Përktheu: Fadil Bajraj
Lexo edhe:
