“Trishtimi i një gruaje”, tregim nga Dashnor Kokonozi
Hapi derën e zyrës dhe pa përshëndetur shkoi të varë pardesynë në kremastar. E bëri me një gjest të lodhur, që të kujtonte më fort, fundin e ditës së punës. Pastaj kaloi duart mbi të dhe kundroi një copë herë të gjatë. Nuk e kuptova përse. Po shihte veten si dukej nga pas?
Tre herë në ditë i pëshpërisnim në vesh se dukej mjaft më e re. E kishte të nevojshme dhe nuk ia kursenim.
– Çka ngjarë? – i thashë.
Nuk u përgjigj menjëherë.
– E dija se do të ndodhte një ditë, – foli pastaj duke u drejtuar te tavolina e saj. – Po nuk e prisja. Sot nuk e prisja.
– Për të mirë, sigurisht. Në mos, na e ruaj për më vonë.
– Nuk di ç’të them. Vetëm se se e ndjej se kurdo të që ndodhte, prapë do të më befasonte!
– E mora vesh se je befasuar me befasimin tënd. Tani na thuaj, çfarë ka ndodhur?
– Një vajzë u ngrit dhe më liroi vendin në autobus.
– U revoltove me të?
– Jo me veten.
Dhe u lëshua në ndenjësen e saj. Pata përshtypjen se atë çast, për herë të parë në jetë kishte ndjerë peshën e viteve që iknin!
– Mirmjes! – tha së fundi.
ObserverKult
Lexo edhe:
FACEBOOK – VEND I EKZEKUTIMIT PUBLIK TË LETËRSISË
Fatmirësisht, duke iu kthyer pas në kohë statuseve ne facebook gjen arsye të shëndosha për t’u qetësuar.
Nga Dashnor Kokonozi
Dikush, duke i dhënë përshtypjet e tij të para një autori për librin e ri i thoshte: Po të mos shihja emrin tënd në kopertinë do të mendoja se ishin sonetet e Shekspirit.
Një tjetër midis lotëve njoftonte: Kam qarë gjithë mbasditen pasi lexova tregimin tënd.
Pasioni për librat e miqve jo rrallë krijon ankthe të parashikuara edhe te vetë autorët.
Problematikë janë njoftimet e natyrës: lexova me një frymë romanin tënd. Treqind faqe me një frymë është e tmerrshme.
Instinktivisht ke dëshirë të rekomandosh praninë e një pompe oksigjeni, me veglat përkatëse, gjatë leximit.
Tekstin e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
