Nga: Konstandinos P. Kavafis
I egri det një marinar gëlltiti pa mëshirë.-
E mjera nënë, që nuk e di, falet me një dëshirë
tek Shënmëria një qiri ofron me përkushtim
të kthehet shpejt, me erë të mbarë im bir, i shtrenjti im –
dhe syri i saj në horizont vrapon tërë shqetësim.
Por ndërsa lutet e uron me shpresë e adhurim,
ikona me trishtim dëgjon, symbushur e në vaj,
sepse e di që s’do ta shohë më kurrë djalin e saj.
Shqipëroi: Arqile Garo
