Unë jam një det ku ti lundron një anije kujtimesh mbushur plot me copëza jete, ngjyra vjeshte të vonë Ti je ai, tek unë ti jeton.
Mendime, ethe dhe zjarr si diell si llavë e nxehtë në trup më përshkron më flet me gjuhën e zemrës dhe atë çast kur në sytë e mi mungon.
Unë të kërkoj dhe lart fluturoj një aromë pa fund dhe ëndërr pa mbarim ti je për mua, je një dritë dhe botën e shoh unë të kërkoj një jetë me ty të jetoj.
Kur jam me ty lart fluturoj në krahët e tu marr forcë e s’të lëshoj ti qiell i pastër që dimrin tek unë e frikëson ty të kam diell dhe kurrë mos më lësho.
Mendime, ethe dhe zjarr si diell si llavë e nxehtë në trup më përshkron më flet me gjuhën e zemrës dhe atë çast kur në sytë e mi mungon.
Unë të kërkoj dhe lart fluturoj një aromë pa fund dhe ëndërr pa mbarim ti je për mua, je një dritë dhe botën e shoh unë të kërkoj një jetë me ty të jetoj.
Këndon dhe hëna kur ti të jesh i marrë dy zemra bashkë stuhinë kthejnë në varkë se unë jetoj në trupin tënd tani ne jemi një port gjithçka unë dhe ti.
