rrfeja përpiqej me vizatue
pamjen tande n’xhamin e dritares
ulun në karriken me dru arre
qiri t’padritë
pritja gjith’ natën m’treti
natën e mirë pa m’than’
pa mujt n’hasër me i palue eshtnat
mir’mjesi
nuk m’the
djelli menxi e theu rrashtën
mbrapa kreshtave t’malit
ti
as njitash nuk b’zane
terri m’çeli nër mollën e thame
hollake nji krande e dheza me çakmak
me zhigun e majës t’djegun
në nji gjeth verdhak
zhigun t’em e shkrova
hala të due
e e përudha me erën e vjeshtës t’vonë
me t’ra përm’i vorr.
