Entela Tabaku: Ku me e gjetë unë tash të dielen nade

DASHNIA ti je perqafimi emigrantëve entela tabaku

ku me gjetë unë tash të dielën nade
ku me e gjetë unë tash dajën
që më çonte prej gjumit t’u më thirrë
prej në gjysmë të oborrit
me strajcën plot me kumbulla për mu
e mandej më merrte me shetitë me kosh në biçikletë
daja jem më i bukuri në qytet
që më bante edhe mu të bukur se isha me të
ai sot asht çu në shtëpi të vet
sa larg prej mejet
flokët e bardhe ia randojnë ndoshta kryet
e unë ka dy vjet
që s’e kam ndi përqafimin e tij
atë të gjanin
atë të ngrohtin
atë që t’i fal tana e të thotë
se jeta ia vlen
pse ka aromën e njerëzvë të dashtun

e ku me gjetë unë tash të dielën nade
i shikoj fëmijët e mij
e si me ia diftu kumbullat
e si me ia diftu dajën
atynë që rriten
veç më vetminë e prindit
larg të dielave nade
me aromë njerëzish të dashtun