Si një qytet që digjet
E që era e ndalon t’ndezet,
Krejt zemra ime digjet dhe tretet
Jam i etur, oh! Jam i etur për një puthje.
Puthje goje dhe buzësh
Ku dashnia jonë lidhet,
Plotë kënaqësi dhe ethe,
Ah, jam i etur, jam i etur për një puthje !
Puthje t’shumta që njeriu
Nuk mund t’i shterrë kurrë,
Për ty, e tërë qenia ime,
Jam i etur, po, jam i etur për një puthje!
Frut i ëmbël ku lozë buza,
Frut i bukur që qeshë për t’u rrëzu,
Ta japësh ose ta refuzosh,
Dua t’jetoj nga kjo puthje.
Puthje dashnie që mbretëron dhe tingëllon
N’rrahje t’zemrës deri n’thyerje,
Ta japësh ose ta refuzosh,
Dua t’vdes nga kjo puthje.
Përktheu: Çlirim Lazaj
ObserverKult
Lexo edhe:
LEONARD COHEN: LUTUNI PËR NE!
Kush është më i pastër
E më i thjeshtë se ti?
Priftërinjtë luajnë poker me hajdutët
Policët i lënë krimet
bashkë me të mbathurat e tyre
në zyrë.
Ndërsa poetët tanë punojnë në banka
dalin në pension me këtë gradë vetëm për t’i kënaqur gratë!
Dhe ja kulmi i arritjeve tuaja shkëlqen, qarkullon në gjak si një farë argjendi
E unë, jam i prirur për t’u bërë copë
me përgjumjen e gazetave
duke i shmangur trupat e dorës së dytë
të cilët vdesin për famë.
Shpesh ëndërroj sikur kam të drejta hyjnore,
sikur jam kryeministër,
dhe braktis planet për gjakderdhje në Kanada.
Nën dritat e forta,
me instrumente të mjekëve
ti në punë ndryshon ligjin.
Kam prirje të shpërqendrohem
nga bombat e frikshme të hidrogjenit,
sikurse edhe nga mosmiratimi i xhaxhait tim
kur tradhtoj veshjet e burrave.
E gjej veten
Duke i besuar orëve publike
Akrepat gjuajnë konstant si busullë
E ju buzëqeshni si Navajo
Kur zbuloi naftën amerikane
në shkretëtirën e tij,
ku ka nga një surprizë çdo gjysmë ore.
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
