Si lauresha valëzuese
Në flladin e lehtë mbi lëndina të blerta,
Pupël flatrat do t’i ndiesh, eja.
Të harrojmë këtë jetë mbi dhé,
Të ligën dhe qielloren,
Afshin tim flakë e zjarr,
Mbamendje vegullish të dikurshme
Ndër kuqëlime agimesh të reja.
Atje ku gjethin më s’e luhat drita,
Ëndrra e brenga flakur t’tjera brigjesh,
Atje ku rënë ka mbrëmja,
Në të praruarat kodra,
Eja të të shpie.
Të çlirë nga mosha, i ngriri çast
Në breroren e tij të humbur,
Savani ynë do të jetë.
1930
Përktheu: Aida Baro
*Titulli i origjinalit: “Atje ku drita”
ObserverKult
—————————————
Lexo edhe:
