Nga: Hajnrih Hajne
Përsëri të njëjtit sy
Që dikur shpirtin ma ndiznin,
Përsëri të njëjtat buzë
Që të tërin më dalldisnin.
Oh dhe zëri që dikur
Zemra donte të dëgjonte
Vetëm unë nuk jam më unë
Tjetërsuar kthehem sonte.
Krahët e saj, të bardhë, të ngrohtë
Dikur më pushtonin plot gaz
Tash i rri unë kot në zemër
Porsi zogu në kafaz.
Titulli i origjinalit: Sytë
Përktheu: Juliana Vogli
————————————————————————————–
LEXO EDHE: Cikël poetik nga Hajnrih Hajne: Unë qava në ëndërr…
Bridh!
Kur një femër të del tradhtare,
Gjej një tjetër vrik e vrik;
Bile, më mirë lëre qytetin fare –
Ngjeshe trastën edhe ik!
Një liqen të kaltër do ta gjesh pastaj,
Rreth me shelgje helm e pikë;
Aty hallin e vogël qaj
Dhe shtrëngimin tënd në grykë.
Malit përpjetë duke u ngjitur,
Sa fort që do të rënkosh;
Po majë shkëmbit kur t’kesh mbërritur,
Zë shqiponjash do dëgjosh.
Atje bëhesh vetë shqiponjë madje,
Je sikur ke lindur qëparë,
Ndihesh i lirë, e ndien që poshtë atje
Nuk ke humbur pale çfarë.
Unë qava në ëndërr
Unë qava në ëndërr,
Ëndërrova sikur ike në paqe.
Kur u zgjova pashë si ende
Loti më rridhte për faqe.
Unë qava në ëndërr,
Ëndërrova sikur më dole besëprerë.
Kur u zgjova qava gjatë
I hidhëruar pikë e vrer.
Unë qava në ëndërr,
Ëndërrova sikur më doje shumë.
Kur u zgjova dhe akoma
Lotët më shkonin lumë.
Ti ke diamante e xhevahire
Ti ke diamante e xhevahire,
Ç’ka vetëm dhe një mbret,
Dhe i ke sytë më të bukur –
E dashur, më tepër ç’pret?
Për sytë e tu të bukur
Kam thurur alamet
Këngësh të paharruara –
E dashur, më tepër ç’pret?
Me sytë e tu të bukur
Më ke munduar kiamet,
Dhe më ke shkallmuar përtokë –
E dashur, më tepër ç’pret?
